جوشکاری به روش تیگ و میگ، دو مورد از متدهای مهم در جوشکاری به حساب می آید. که هر کدام عملکرد مخصوص به خود را دارد. یک جوشکار حرفه ای می داند که از هر کدام از روش های گفته شده در چه موردی باید استفاده کند.
در واقع از روش تیگ در صنایع کوچک و بزرگ برای جوشکاری انواع فلزات سخت با ضخامت های مختلف و همچنین صفحات نازک و ظریف استفاده می شود. و در واقع یک روش متنوع و تخصصی در دنیای جوشکاری است که قادر است هر نوع فلز را با ضخامت های مختلف جوش دهد. انجام جوش های خاص و نقطه ای و همچنین برایانجام جوش های تمیز می توان از این روش استفاده نمود. از گاز آرگون در فرایند جوش کاری استفاده می شود و به همین دلیل بهجوشکاری آرگون نیز معروف است.
تفاوت اصلی جوشکاری تیگ و میگ
- سرعت جوشکاری میگ بسیار سریع تر از تیگ می باشد.
- در تیگ استفاده از سیم جوش ضرورتی ندارد اما در میگ الزامی است.
- در تیگ،سیم جوش به صورت دستی تعبیه می شود اما در میگ سیم جوش به سرعت و دائما توسط دستگاه تامین می گردد.
- در جوش تیگ نیاز به جریان الکتریکی DC و AC می باشد اما جریان الکتریکی DC با قطب معکوس در جوش تیگ استفاده می شود.
- سیم جوش در جوش کاری میگ به جای الکترود استفاده میشود اما در روش تیگ، تنگستن به عنوان الکترود مصرف نشدنی مورد استفاده قرار می گیرد.
- برای جوش صفحات نرم و ظریف و انواع فلزات در ضخامت های مختلف میتوان از روش تیگ استفاده نمود اما جوش میگ تنها مناسب فولاد معمولی، استیل و آلومینیوم در ضخامتهای متفاوت است.
